Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik Özeti

Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik                         (Resmi Gazete: 19/12/2007)

Madde 3 (Dayanak): 7126 sayılı Sivil Savunma Kanunu ek 9. Maddesi, 3152 sayılı İçişleri Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 33. Maddesi ve 180 sayılı Bayındırlık ve İskan Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 30/A maddesi.

Madde 7 (Genel Sorumluluklar ve Yasaklar): (4)- Yüksek binalar ile toplam kapalı kullanım alanı 1000m²’den büyük imalathane, atölye, depo, otel, motel, sağlık, toplanma ve eğitim binalarında, binaya ait yangın tahliye projeleri, bina girişinde ve yangın sırasında itfaiyenin kolaylıkla ulaşabileceği bir yerde bulundurulur. Bu projelerde; binanın kaçış yolları, yangın merdivenleri, varsa itfaiye asansörleri, yangın dolapları, itfaiye su verme ağızları, yangın pompaları ile jeneratörün yeri işaretlenir. (Yüksek Bina: Bina yüksekliği 21,5 m. den veya 7 kattan fazla, yapı yüksekliği 30,5 m. den veya 10 kattan fazla olan bina.)

Madde 19 (Bina Tehlike Sınıflandırması): (2)- Binada veya bir bölümünde söndürme sistemleri ile kompartıman oluşturulurken, tasarım sırasında aşağıdaki tehlike sınıflandırılması dikkate alınır:

a)      Düşük tehlikeli yerler: Düşük yangın yüküne ve yanabilirliğe sahip malzemelerin bulunduğu, en az 30 dakika yangına dayanıklı ve tek bir kompartıman alanı 126 m²’den büyük olmayan yerlerdir.

b)      Orta tehlikeli yerler: Orta derecede yangın yüküne ve yanabilirliğe sahip yanıcı malzemelerin bulunduğu yerlerdir.

c)       Yüksek tehlikeli yerler: Yüksek yangın yüküne ve yanabilirliğe sahip ve yangının çabucak yayılarak büyümesine sebep olacak malzemelerin bulunduğu yerlerdir.

(Yangın Kompartımanı: Bir bina içerisinde, tavan ve taban döşemesi dahil olmak üzere, her yanı en az 60 dakika yangına karşı dayanıklı yapı elemanları ile duman ve ısı geçirmez alanlara ayrılmış bölge)

Madde 24: (4)- Bina yüksekliği 21,5 m.’den fazla olan konut harici binalarda ve bina yüksekliği 30,5 m.’den fazla olan konut binalarında atriumlu bölüm hariç, her kat yangın kompartımanı olarak düzenlenir.

Madde 25 (Yangın Duvarları): (3)- Yüksek binalarda çöp, haberleşme, evrak ve teknik donanım gibi, düşey tesisat, şaft ve baca duvarlarının yangına en az 120 dakika ve kapaklarının en az 90 dakika dayanıklı ve duman sızdırmaz olması gerekir.

Madde 34 (Yangın Güvenlik Holü): (2)- Yangın güvenlik hollerinin duvar, tavan ve tabanında hiçbir yanıcı malzeme kullanılamaz ve bu hollerin, yangına en az 120 dakika dayanıklı duvar ve en az 90 dakika dayanıklı duman sızdırmaz kapı ile diğer bölümlerden ayrılması gerekir.

(3)- Yangın güvenlik hollerinin taban alanı, 3 m²’den az, 6 m²’den fazla ve kaçış yönündeki boyutu ise 1,8 m.’den az olamaz.

(4)- Acil durum asansörü önünde yapılacak yangın güvenlik holü alanı, 6 m²’den az, 10 m²’den çok, ve herhangi bir boyutu 2m. den daha az olamaz.

Madde 39 (Acil Çıkış Zorunluluğu): (1)- Bütün yapılarda, aksi belirtilmedikçe, en az 2 çıkış tesis edilmesi ve çıkışların korunmuş olması gerekir.

(2)- Aksi belirtilmedikçe, 25 kişinin aşıldığı yüksek tehlikeli yerler ile 50 kişinin aşıldığı her mekanda en az 2 çıkış kapısı bulunması şarttır. Kişi sayısı 500 kişiyi geçer ise, en az 3 çıkış ve 1000 kişiyi geçer ise, en az 4 çıkış bulunmak zorundadır.

Madde 47 (Kaçış Yolu Kapıları): (1)- Kaçış yolu kapılarının en az temiz genişliği 80 cm.’den ve yüksekliği 200 cm.’den az olamaz. (genişlik 120 cm.’den çok olamaz)

(3)- Kaçış merdiveni ve yangın güvenlik holü kapılarının; duman sızdırmaz ve 4 kattan daha az kata hizmet veriyor ise en az 60 dakika, bodrum katlara ve 4 kattan daha fazla kata hizmet veriyor ise en az 90 dakika yangına karşı dayanıklı olması şarttır.

(6)- Kapıların en çok 110 N kuvvetle açılacak şekilde tasarlanması gerekir.

Madde 48 (Konutlar): (5)- Kaçış mesafeleri uygun olmak şartıyla, sadece konut olarak kullanılan binalarda kaçış merdivenleri aşağıdaki şekilde düzenlenir:

a)      Yapı yüksekliği 21,5 m.’nin altındaki konutlarda korunumsuz normal merdiven kaçış yolu olarak kabul edilir ve ikinci çıkış aranmaz.

b)      Yapı yüksekliği 21,5 m.’den fazla ve 30,5 m.’den az olan konutlarda, en az 2 merdiven düzenlenmesi, merdivenlerden en az birisinin korunumlu olması ve her daireden korunumlu merdivene ulaşılması gerekir.

c)       Yapı yüksekliği 30,5 m.’den fazla ve 51,5 m.’den az olan konutlarda, birbirlerine alternatif, her ikiside korunumlu ve en az birinde yangın güvenlik holü düzenlenmiş veya basınçlandırma uygulanmış 2 kaçış merdiveni yapılması mecburidir.

d)      Yapı yüksekliği 51,5 m.’den yüksek olan konutlarda, birbirlerine alternatif ve yangın güvenlik holü olan ve basınçlandırılan en az 2 adet kaçış merdiveni yapılması şarttır.

Madde 50 (Oteller, Moteller ve Yatakhaneler): (1)- Otellerin, motellerin ve diğer binaların yatakhane olarak kullanılan bölümlerinin aşağıda belirtilen şartlara uygun olması gerekir.

a)      Yatak odaları, iç koridordan en az 60 dakika yangına karşı dayanıklı bir duvar ile ayrılır.

b)      İç koridora açılan kapıların yangına karşı en az 30 dakika dayanıklı olması ve kendiliğinden kapatan düzenekler ile donatılması gerekir. (Duvarlar ise 60 dakika)

Madde 54 (Kazan Daireleri): (2)- Kazan dairesi, binanın diğer kısımlarından, yangına en az 120 dakika dayanıklı bölmelerle ayrılmış olarak merkezi bir yerde ve bütün halinde bulunur. Bina dilatasyonu, kazan dairesinden geçemez.

(5)- Isıl kapasiteleri 50 kW – 350 kW arasında olan kazan dairelerinde en az bir kapı, döşeme alanı 100 m²‘nin üzerindeki veya ısıl kapasitesi 350 kW’ın üzerindeki kazan dairelerinde en az 2 çıkış kapısı olur. Çıkış kapılarının olabildiği kadar birbirinin ters yönünde yerleştirilmesi, yangına en az 90 dakika dayanıklı, duman sızdırmaz ve kendiliğinden kapanabilecek özellikte olması gerekir.

(8)- Kazan dairesinde en az 1 adet 6 kg.’lık çok maksatlı kuru kimyevi tozlu yangın söndürme cihazı ve büyük kazan dairelerinde en az 1 adet yangın dolabı bulundurulur.

Madde 57 (Mutfaklar ve Çay Ocakları): (1)- Konutlar hariç olmak üzere, alışveriş merkezleri, yüksek binalar içinde bulunan mutfaklar ve yemek fabrikaları ile bir anda 100’den fazla kişiye hizmet veren mutfakların davlumbazlarına otomatik söndürme sistemi yapılması şarttır.

Madde 60 (Otoparklar): (2)- Toplam alanı 2000 m²’yi aşan bodrumlardaki kapalı otoparklar için mekanik duman tahliye sistemi yapılması şarttır. Duman tahliye sisteminin binanın diğer bölümlerine hizmet veren sistemlerden bağımsız olması ve saatte en az 9 hava değişimi sağlaması gerekir.

Madde 63 (Acil Durum Asansörü): (2)- Yapı yüksekliği 51,5 m.’den daha fazla olan yapılarda, en az 1 asansörün acil hallerde kullanılmak üzere acil durum asansörü olarak düzenlenmesi şarttır.

(3)- Acil durum asansörleri önünde, aynı zamanda kaçış merdivenine de geçiş sağlayacak şekilde, her katta 6 m²’den az, 10 m²’den çok ve herhangi bir boyutu 2 m.’den az olmayacak yangın güvenlik holü oluşturulur.

(4)- Acil durum asansörünün kabin alanının en az 1,8 m², taşıma kapasitesinin en az 630 kg. hızının zemin kattan en üst kata 1 dakikada erişecek hızda olması ve enerji kesilmesi halinde, acil durum jeneratörüne bağlı bulunması gerekir.

(5)- Acil durum asansörlerinin elektrik tesisatının ve kablolarının yangına karşı en az 60 dakika dayanıklı olması ve asansör boşluğu içindeki tesisatın sudan etkilenmemesi gerekir.

Madde 65 (Transformatör): (1)- Transformatörün kurulacağı odanın bütün duvarları, tabanı ve tavanı en az 120 dakika süreyle yangına dayanabilecek şekilde yapılır.

Madde 66 (Jeneratör): (1)- Jeneratörün kurulacağı odanın bütün duvarları, tabanı ve tavanı en az 120 dakika süreyle yangına dayanabilecek şekilde yapılır.

Madde 68 (İç Tesisat): (2)- Yapı yüksekliği 51,5 m.’den daha fazla olan binalarda şaft içinde bus-bar sisteminin bulunması mecburidir.

Madde 72 (Acil Durum Aydınlatması Sistemi): (2)- Bütün kaçış yollarında, toplanma için kullanılan yerlerde, asansörlerde ve yürüyen merdivenlerde, yüksek risk oluşturan hareketli makineler ve kimyevi maddeler bulunan atölye ve laboratuarlarda, elektrik dağıtım ve jeneratör odalarında, merkezi batarya ünitesi odalarında, pompa istasyonlarında, kapalı otoparklarda, ilkyardım ve emniyet ekipmanının bulunduğu yerlerde, yangın uyarı butonlarının ve yangın dolaplarının bulunduğu bölümler ile benzeri bölümlerde ve aşağıda belirtilen binalarda, acil durum aydınlatılması yapılması şarttır:

a)      Hastaneler ve huzurevlerinde ve eğitim amaçlı binalarda,

b)      Kullanıcı yükü 200’den fazla olan bütün binalarda,

c)       Zemin seviyesinin altında 50 veya daha fazla kullanıcısı olan binalarda,

d)      Penceresiz binalarda,

e)      Otel, motel ve yemekhanelerde,

f)       Yüksek tehlikeli yerlerde,

g)      Yüksek binalarda.

(3)- Acil durum aydınlatmasının normal aydınlatmanın kesilmesi halinde en az 60 dakika sağlanması şarttır. Acil durum çalışma süresinin kullanıcı yükü 200’den fazla olduğu takdirde en az 120 dakika olması gerekir.

(4)- Kaçış yolları üzerinde aydınlatma ünitesi seçimi ve yerleştirmesi, tabanlarda, döşemelerde ve yürüme yüzeylerinde, kaçış yolunun merkez hattı üzerindeki herhangi bir noktada acil durum aydınlatma seviyesi en az 1 lux olacak şekilde yapılır. Acil durum çalışma süresi sonunda bu aydınlatma seviyesinin herhangi bir noktada 0,5 lux’den daha düşük bir seviyeye düşmemesi gerekir.

Madde 73 (Acil Durum Yönlendirmesi): (4)- Yönlendirme işaretleri; yeşil zemin üzerine beyaz olarak, ilgili yönetmelik ve standartlara uygun sembolleri ve normal zamanlarda kullanılacak çıkışlar için “ÇIKIŞ”, acil durumlarda kullanılacak çıkışlar için ise “ACİL ÇIKIŞ” yazısını ihtiva eder. Yönlendirme işaretlerinin her noktadan görülebilecek şekilde ve işaret yüksekliği 15 cm.’den az olmamak üzere, azami görülebilirlik uzaklığı; dışarıdan veya kenarından aydınlatılan yönlendirme işaretleri için işaret boyut yüksekliğinin 100 katına, içeriden ve arkasından aydınlatılan işaretlere sahip acil durum yönlendirme üniteleri için işaret boyut yüksekliğinin 200 katına eşit olan uzaklık olması gerekir.

(5)- Yönlendirme işaretleri, yerden 200 cm. ila 240 cm. yüksekliğe yerleştirilir.

Madde 74 (Tasarım İlkeleri): (1)- Yangın algılama sisteminin ve parçalarının TS EN 54’e uygun olarak üretilmesi, tasarlanması, tesis edilmesi ve işletilmesi şarttır.

Madde 75 (Algılama ve Uyarı Sistemi): (2)- Yangın uyarı butonlarının, bir kattaki herhangi bir noktadan o kattaki herhangi bir yangın uyarı butonuna yatay erişim uzaklığının 60 m.’yi geçmeyecek şekilde yerleştirilmesi gerekir. Yangın uyarı butonları yerden en az 110 cm. ve en fazla 130 cm. yüksekliğe yerleştirilir.

Madde 83 (Kablolar): (1)- Bir yangın sırasında çalışır durumda kalması gereken kabloların yangına karşı en az 60 dakika dayanabilecek özellikte olması şarttır.

Madde 85 (Tasarım İlkeleri): (5)- Duman tahliyesinde kullanılacak fanların ve basınçlandırma fanlarının besleme kablolarının yangına en az 60 dakika dayanıklı olması ve jeneratörden beslenecek şekilde tesis edilmesi gerekir.

Madde 87 (İklimlendirme ve havalandırma tesisatının duman kontrolünde kullanımı): (12)- Yapı yüksekliği 51,50 m.’nin üzerinde olan binaların hol ve koridor gibi ortak alanlarında duman kontrol sistemi yapılması mecburidir.

Madde 88 (Kazan dairesi, Jeneratör odası, Mutfak, Otoparklar ve Tahıl depolarında duman kontrolü): (3)- Toplam alanı 2000 m²’yi aşan kazan dairelerinde, kapalı otopark alanlarında ve bodrum katlardaki depolarda mekanik duman tahliye sistemi yapılması mecburidir. Duman tahliye sisteminin, binanın diğer bölümlerine hizmet veren sistemlerden bağımsız olması ve saatte en az 10 defa hava değişimi sağlaması gerekir.

Madde 89 (Basınçlandırma Sistemi): (1)- Konutlar hariç olmak üzere, bütün binalarda, merdiven kovasının yüksekliği 30,50 m.’den fazla ise, kaçış merdivenlerinin basınçlandırılması gerekir.

(3)- Yapı yüksekliği 51,50 m.’den yüksek olan konutların kaçış merdivenlerinin basınçlandırılması şarttır.

Madde 94 (Sabit boru tesisatı ve Yangın Dolapları): (1)- Tesisatın amacı, bina içinde yangın ile mücadelede güvenilir ve yeterli suyun sağlanmasıdır. Bunun için, bina içinde itfaiye su alma hattı ve yangın dolapları tesis edilir.

a)      Yangın dolaplarının tesisinde aşağıdaki şartlara uyulur:

1.       Yüksek binalar ile toplam kapalı kullanım alanı 1000 m²’den büyük imalathane, atölye, depo, otel, motel, sağlık, toplanma amaçlı ve eğitim binalarında ve kapalı kullanım alanı 2000 m²’den büyük bütün binalarda yangın dolabı yapılması mecburidir.

2.       Yangın dolapları, her katta ve yangın duvarları ile ayrılmış her bölümde aralarındaki uzaklık 30 m.’den fazla olmayacak şekilde düzenlenir.

Madde 95 (Hidrant Sistemi): (3)- Hidrantlar arası uzaklık çok riskli bölgelerde 50 m, riskli bölgelerde 100 m, orta riskli bölgelerde 125 m ve az riskli bölgelerde 150 m alınır.

(7)- İmar planlama alanı 5000 m²’den büyük olan ve içerisinde her türlü kullanım alanı bulunan yerleşim alanlarında dış hidrant sistemi yapılması şarttır.

Madde 96 (Yağmurlama Sistemi): (2)- Aşağıda belirtilen yerlerde otomatik yağmurlama sistemi kurulması mecburidir:

a)      Yapı yüksekliği 30,50 m.’den fazla olan konut haricindeki bütün binalarda,

b)      Yapı yüksekliği 51,50 m.’yi veya 17 katı geçen konutlarda,

c)       Araç kapasitesi 20’den fala olan otoparklarda,

d)      Yatılan oda sayısı 100’ü veya yatak sayısı 200’ü geçen otellerde, yurtlarda, pansiyonlarda,
misafirhanelerde ve yapı yüksekliği 21,5 m.’den fazla olan bütün yataklı tesislerde,

e)      Toplam alanı 2000 m²’nin üzerinde olan katlı mağazalarda, alışveriş, ticaret, eğlence ve toplanma yerlerinde,

f)       Topla alanı 1000 m²’den fazla olan, kolay alevlenici ve parlayıcı madde üretilen veya bulundurulan yapılarda.

(5)- Yağmurlama sistemi tasarımının TS EN 12845 ‘e göre yapılması gerekir.

Madde 99 (Taşınabilir Söndürme Tüpleri): (1)- Taşınabilir söndürme tüplerinin tipi ve sayısı, mekânlarda var olan durum ve risklere göre belirlenir. Buna göre;

		YANGIN SÖNDÜRÜCÜ TİPİ
YANGIN TİPİ	SU	KÖPÜK	CO2	KKT
A	X			X
B		X	X	X
C			X	X
D				X

(2)- Düşük tehlike sınıfında her 500 m², orta tehlike ve yüksek tehlike sınıfında her 250 m² yapı inşaat alanı için 1 adet olmak üzere, uygun tipte 6 kg’lık yangın söndürme tüpü bulundurulması gerekir.

(4)- Söndürme tüpleri dışarıya doğru, geçiş boşluklarının yakınına ve dengeli dağıtılarak, görülebilecek şekilde işaretlenir ve her durumda kolayca girilebilir yerlere, yangın dolaplarının içine veya yakınına yerleştirilir. Söndürme tüplerine ulaşma mesafesi en fazla 25 m. olur.

(5)- Taşınabilir söndürme tüpleri için, söndürücünün duvara bağlantı asma halkası duvardan kolaylıkla alınabilecek ve zeminden asma halkasına olan uzaklığı yaklaşık 90 cm.’yi aşmayacak şekilde montaj yapılır.

(7)- Yangın söndürücülerin periyodik kontrolü ve bakımı TS11748 standartına göre yapılır. Söndürme tüplerinin 6 ayda bir kontrol edilmesi, yıllık genel bakımlarının yapılması, standartlara uygun toz kullanılması ve 4 yıl sonunda tozunun değiştirilmesi şarttır.

Madde 109 (LPG Tüplerinin Kullanılması): (1)-Evlerde 2’den fazla LPG tüpü bulundurulamaz.

(2)- LPG tüpleri dik konumda bulundurulur. Tüp ile ocak, şofben, kombi ve katalitik gibi cihazlar arasında hortum kullanılması gerektiğinde, en fazla 150 cm. uzunluğunda ve ilgili standartlara uygun eksiz hortum kullanılır. Ve bağlantılar kelepçe ile sıkılır.

(6)- İşyeri veya topluma açık her türlü binada zemin seviyesinin altında kalan bodrum katlarında LPG tüpü bulundurulamaz.

Madde 110 (LPG İkmal İstasyonları): (2)- LPG ikmal istasyonlarındaki tanklar yeraltında tesis edilir ve yer altı tankları için alınması gerekli kurallara uyulur.

(4)- Tankın çevresi, tank dış cidarının en az 1 m. uzağından itibaren en az 180 cm. yükseklikte tel örgü veya çit ile çevrilir.

(6)- Tankların 3 m. yakınında yanıcı madde bulundurulamaz ve bu uzaklıktaki kolay tutuşabilen kuru ot ve benzeri maddelerle gerekli mücadele yapılır.

(8)- İstasyon sahası içerisinde, çapraz ve karşılıklı konumda, 2 adet spiral hortumlu yangın dolabı ve 1 adet sis lansı bulundurulması, bunlar için en az 20 m³ kapasitede yangın suyu deposu tesis edilmesi ve yangın dolaplarının 700 kPa basıncı olan pompa ile su deposuna bağlanması mecburidir.

Madde 111 (LPG Depolanması ve İkmal İstasyonları ile İlgili Güvenlik Tedbirleri): (1)- LPG depolanmasında ve ikmal istasyonlarında aşağıda belirtilen yangın güvenlik tedbirlerinin alınması mecburidir.

a)      Genel Tedbirler:

1)      Depo ve tank etrafında çukur zemin, foseptik ve benzerleri bulunamaz.

2)      Depo ve yerüstü tanklarının en az 3 m. ve yer altı tanklarının en az 1m. uzaklığından itibaren tel örgü veya çit ile çevrilir ve bu mesafeler içerisinde ot ve benzeri kolay yanabilir maddeler bulundurulamaz.

3)      Tankların yakınından veya üstünden elektrik enerjisi nakil hatları geçemez.

b)      Algılama ve Elektrik Tesisatı:

1)      Depo ve tank sahasındaki elektrik tesisatı, patlama ve kıvılcım güvenlikli olarak projelendirilir.

2)      Yıldırım tehlikesine karşı ilgili yönetmeliklere ve standartlara uygun yıldırımdan korunma tesisatı yapılır.

c)       Soğutma ve Söndürme Sistemleri:

1)      Depo ve tank alanlarında TS 862-EN 3’e uygun en az 2 adet 12 kg’lık kuru kimyevi tozlu yangın söndürme cihazı bulundurulur. Kapasitesi 10000 kg’dan fazla 100000 kg’dan az olan depolara, en az 1 adet 12 kg’lık kuru kimyevi tozlu yangı söndürme cihazı ilave edilir. 100000 kg üzerindeki her 250000 kg için ilave olarak 1 adet 12 kg’lık kuru kimyevi tozlu söndürme cihazı bulundurulur.

Madde 113 (Yanıcı ve Parlayıcı Sıvılar): (1)- Yanıcı ve parlayıcı sıvılar aşağıdaki şekilde tanımlanır ve sınıflara ayrılır:

a)      Yanıcı Sıvılar: Parlama noktası 37,8 ⁰C ve daha yüksek olan sıvılardır. Yanıcı sıvılar aşağıdaki alt sınıflara ayrılır:

1.       Sınıf 2 Sıvılar: Parlama noktaları 37,8⁰C ve daha yüksek ve 60⁰C’dan düşük olan sıvılardır.

2.       Sınıf 3A Sıvılar: Parlama noktaları 60⁰C ve daha yüksek ve 93⁰C’dan düşük olan sıvılardır.

3.       Sınıf 3B Sıvılar: Parlama noktaları 93⁰C ve daha yüksek olan sıvılardır.

b)      Parlayıcı Sıvı (Sınıf 1): Parlama noktası 37,8 ⁰C’ın altında ve 37,8⁰C’daki buhar basıncı 276 kPa’ı aşmayan sıvılar parlayıcı sıvı, yani, Sınıf 1 olarak kabul edilir. Sınıf 1 sıvılar aşağıdaki alt sınıflara ayrılır:

1.       Sınıf 1A Sıvılar: Parlama noktaları 22,8⁰C’dan ve kaynama noktaları 37,8⁰C’dan düşük olan sıvılardır.

2.       Sınıf 1B Sıvılar: parlama noktaları 22,8⁰C’dan düşük ve kaynama noktaları 37,8⁰C ve daha yüksek olan sıvılardır.

3.       Sınıf 1C Sıvılar: Parlama noktaları 22,8⁰C’dan yüksek ve 37,8⁰C’dan düşük olan sıvılardır.

(2)- Parlama noktasının üzerinde ısıtılan Sınıf 2 ve Sınıf 3A sıvılar, Sınıf 1 olarak kabul edilir.

Madde 115 (Azami depolama miktarları ve depolama şekilleri): (1)- Koridorda, geçişlerde, merdiven sahanlığında, merdiven altında, bodrumda, herkesin girebileceği hol ve fuayelerde, kaçış yollarında, çalışılan yerlerde, lokanta ve kahvehane gibi umuma açık yerlerde parlayıcı ve yanıcı sıvı depolanamaz.

Madde 116 (Tehlike Bölgelerinin Tanımları): (1)- İlgili yönetmelik ve standartlara uygun olmak şartıyla, tehlike bölgeleri üçe ayrılır;

a)      0. Bölge: Patlayıcı gaz-hava karışımının devamlı surette veya uzun süre mevcut olduğu boru ve kap içleri gibi bölgelerdir.

b)      1. Bölge: Patlayıcı gaz-hava karışımının normal çalışma sırasında oluşma ihtimalinin olduğu dolum borusu civarı ve armatürler gibi bölgelerdir.

c)       2. Bölge: Patlayıcı gaz-hava karışımının normal çalışma sırasında oluşma ihtimalinin olmadığı ve fakat olması halinde yalnız kısa bir süre için mevcut olduğu, tankların yakın çevresi gibi bölgelerdir.

Madde 118 (Depo Binası İçinde Depolama): (1)- Yanıcı ve parlayıcı sıvıların depolandığı depo binaları en az 120 dakika yangına dayanıklı şekilde yapılır. Sınıf 1 parlayıcı sıvıların depolandığı binaların bodrum katının bulunmaması gerekir. Sınıf 2 sıvılar, bodrum katta depolanamazlar. Sınıf 3A ve Sınıf 3B sıvılar bodrum katta depolanacaklar ise, depolanacak miktar 40000 litreyi geçemez.

(4)- Depo hacimleri 1. Tehlike Bölgesidir. Depo hacminden dışarıya açılan kapılardan ve pencerelerden ve diğer açıklıklardan itibaren 5 m. yarıçapındaki bölge, döşemeden 0,8 m. yüksekliğe kadar 2. Tehlike Bölgeleridir.

(8)- döşemelerin depolanan sıvı için geçirgen olmaması ve yanıcı olmayan malzemeden yapılması gerekir. Dökülen yanıcı sıvının, atık su çukurlarına, kanallara, borulara ve boru ve tesisat kanallarına sızması önlenir. Kapılar en az 120 dakika yangına dayanıklı olur.

Madde 126 (Ekiplerin Kuruluşu): (1)- Yapı yüksekliği 30,50 m.’den fazla olan konut binaları ile içinde 50 kişiden fazla insan bulunan konut dışı her türlü yapıda, binada, tesiste, işletmede ve içinde 200’den fazla kişinin barındığı sitelerde aşağıdaki acil durum ekipleri oluşturulur:

a)      Söndürme Ekibi,

b)      Kurtarma Ekibi,

c)       Koruma Ekibi,

d)      İlkyardım Ekibi.

(2)- Söndürme ve kurtarma ekipleri en az 3’er kişiden, koruma ve ilkyardım ekipleri ise en az 2’şer kişiden oluşur.

Madde 127 (Ekiplerin Görevleri): (1)- Ekiplerin görevleri aşağıda belirtilmiştir:

a)      Söndürme Ekibi: Binada çıkacak yangına derhal müdahale ederek yangının genişlemesine mani olmak ve söndürmek,

b)      Kurtarma Ekibi: Yangın ve diğer acil durumlarda can ve mal kurtarma işlerini yapmak,

c)       Koruma Ekibi: Kurtarma ekibince kurtarılan eşya ve evrakı korumak, yangın nedeniyle ortaya çıkması muhtemel panik ve kargaşayı önlemek,

d)      İlk Yardım Ekibi: Yangın sebebiyle yaralanan veya hastalanan kişilere ilk yardım yapmak.

Madde 129 (Genel Eğitim): (1) Acil durum ekiplerinin personeli; bina sahibi, yöneticisi veya amirinin sorumluluğunda yangından korunma, yangının söndürülmesi, can ve mal kurtarma, ilk yardım faaliyetleri, itfaiye ile işbirliği ve organizasyon sağlanması konularında, mahalli itfaiye ve sivil savunma teşkilatlarından yararlanılarak eğitilir ve yapılan tatbikatlar ile bilgi ve becerileri artırılır. Ekip personeli ile binadaki diğer görevliler, yangın söndürme alet ve malzemelerinin nasıl kullanılacağı ve en kısa zamanda itfaiyeye nasıl ulaşılacağı konularında tatbikî eğitimden geçirilir. Binada senede en az 1 kez söndürme ve tahliye tatbikatı yapılır.

Madde 157 (Kaçış Yolu Kapıları): (1)- Mevcut yapılarda kaçış merdivenlerinin kapılarının; yapı yüksekliği 30,50 m.’den az ise en az 60 dakika ve 30,50 m.’den daha yüksek yapılarda, en az 90 dakika yangına dayanıklı ve duman sızdırmaz özelikte olması gerekir. Kaçış yolu kapılarının genişliği 70 cm.’den ve yüksekliği 180 cm.’den az olamaz.

Madde 171 (Yürütme): (1)- Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.