Ağır ve Tehlikeli İşler Yönetmeliği Özeti

Ağır ve Tehlikeli İşler Yönetmeliği                                                                     (Resmi Gazete: 16/06/2004)

Madde 1 (Amaç): Hangi tip işlerin ağır ve tehlikeli olduğu ve 16 yaşını doldurmuş fakat 18 yaşını bitirmemiş genç işçilerin hangi ağır ve tehlikeli işlerde çalışabileceği.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 85. Maddesi.

Madde 4: 16 yaşını doldurmamış genç işçilerin ağır ve tehlikeli işlerde çalıştırılması yasaktır. EK-1 deki çizelgede karşısında (K) harfi bulunmayan işlerde kadınlar ve (Gİ) harfleri bulunmayan işlerde de 16 yaşını doldurmuş fakat 18 yaşını bitirmemiş genç işçiler çalıştırılamaz.

Madde 5 (Sağlık Raporu): Ağır ve tehlikeli işlerde çalıştırılacak işçiler (kadınlar dâhil) ile 16 yaşını doldurmuş fakat 18 yaşını bitirmemiş genç işçilerin işe girişlerinde, işe dayanıklı ve uygun olduklarının hekim raporu ile belirlenmesi zorunludur. İşin devamı süresince de genç işçiler için 6 ayda bir, diğer işçiler için de en az yılda bir bu rapor tekrarlanmalıdır.

Bu raporlar işyeri hekimi, işyeri sağlık ve güvenlik birimi, ortak sağlık ve güvenlik birimi, işçi sağlığı dispanserleri, bunların bulunmadığı yerlerde sırasıyla en yakın Sosyal Sigortalar Kurumu, Sağlı Ocağı veya aile hekimi, hükümet veya belediye hekimleri tarafından verilir.

İşyeri hekimi tarafından verilen rapora itiraz halinde, işçi en yakın Sosyal Sigortalar Kurumu Hastanesi sağlık kurulunca muayeneye tabi tutulur. Verilen rapor kesindir.

Madde 6 (Kadınların Özel Günleri): Kadınlar, ay hali günlerinde ağır ve tehlikeli işlerde çalıştırılamazlar. Bu günlerin sayısı 5 gün olarak hesap edilir. Ay halinin başlangıcı işçinin ihbar tarihidir.

Madde 10 (Kapsam Belirleme): EK-1 deki çizelgede yer almayan herhangi bir işin ağır ve tehlikeli işlerden sayılıp sayılmayacağı konusunda karar vermeye Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı yetkilidir.

Alt İşverenlik Yönetmeliği                                                                                   (Resmi Gazete: 27/09/2008)

Madde 2 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 3. Maddesi.

Madde 4: Alt işverene verilen işyerinde mal veya hizmet üretiminin yardımcı işlerinden olmalıdır. Asıl işin bölünerek alt işverene verilmesi durumunda ise, verilen iş işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren bir iş olmalıdır.

Alt işveren, üstlendiği iş için görevlendirdiği işçileri sadece o işyerinde çalıştırmalıdır.

Alt işveren daha önce o işyerinde çalıştırılan bir kimse olmamalıdır.