Maden Konusu Özet Bilgileri

1. Röset , kuyu ve başaşağıların ve başlarının katlardaki yatay yollara olan bağlantı yerlerini ifade eder. 
2. Maden taş ocaklarında ve tünel yapımında iş güvenliği için , karakol,vinç ve varagel baş ve diplerinde "karakol " kurulan koruyucu düzeni ifade eder. 
3. Kademe = açık işletmelerde belirli aralık,kot ve eğimlerle meydana getirilen basamak şeklindeki çalışma yerlerini ifade eder. 
4. Fenni nezaretçi 15 günde bir denetim yapar. 
5. Maden ocaklarında imalat haritaları her aynın sonunda işlenir 
6. Bir kişinin taşıyabileceği max. Patlayıcı madde miktar 10 kg dir. 
7. En çok 5 lağımın ateşlenmesi aynı anda yapılır.Seri halinde,elektirik ile. 
8. Elektirikle ateşlemede,alana en az 5 dk kimse giremez. 
9. Fitil vb. ateşlemede alana en az 1 saat kimse giremez. 
10. Patlamamış lağım deliği en az 30 cm yakınında başka bir delikle patlatılır. 

Yıllık Ücretli İzin Yönetmeliği Özeti

Yıllık Ücretli İzin Yönetmeliği                                                                              (Resmi Gazete: 03/03/2004)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 53 üncü maddesi uyarınca, işverenlerce işçilere verilecek yıllık ücretli izinlerin usul ve esaslarını belirlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 60. Maddesi.

Madde 6 (Yıllık Ücretli İznin Uygulanması): Yıllık ücretli izin işveren tarafından bölünemez.

Bu iznin 53 üncü maddede gösterilen süreler içinde işveren tarafından sürekli bir şekilde verilmesi zorunludur.

Ancak, 53 üncü maddede öngörülen izin süreleri, tarafların anlaşması ile bir bölümü 10 günden aşağı olmamak üzere en çok 3’e bölünebilir.

İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler veya dinlenme ve hastalık izinleri yıllık ücretli izne mahsup edilmez.

Yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmaz.

Yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları ve bu hususu belgelemeleri koşulu ile gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren toplam 4 güne kadar ücretsiz yol izni vermek zorundadır.

Yapı İşlerinde Sağlık ve Güvenlik Yönetmeliği Özeti

Yapı İşlerinde Sağlık ve Güvenlik Yönetmeliği                                                (Resmi Gazete: 23/12/2003)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, yapı işyerlerinde alınacak asgari sağlık ve güvenlik şartlarını belirlemektir.

Madde 2 (Kapsam): Bu yönetmelik, Yer altı ve Yerüstü Maden İşletmelerinde Sağlık ve Güvenlik Şartları Yönetmeliği ile Sondajla Maden Çıkarılan İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Şartları Yönetmeliği kapsamındaki işyerleri hariç, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu kapsamına giren tüm yapı işyerlerinde uygulanır.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 78. Maddesi.

Madde 4 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen;

a)      Yapı İşleri: İnşa ve inşaat mühendisliği işlerinin yürütüldüğü Ek-1’de yer alan işler ile benzeri diğer işleri,

b)      Proje: Yapı işlerinin tasarımından tamamlanmasına kadar yürütülen tüm işleri,

c)       İşveren: projeyi üstlenen ve işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiyi,

d)      Proje Sorumlusu: İşveren tarafından görevlendirilen ve işveren adına projenin hazırlanmasından, uygulanmasından ve uygulamanın kontrolünden sorumlu gerçek veya tüzel kişiyi,

e)      Alt İşveren: İşverenden yapı işyerinde yürütülen asıl işin bir bölümünde veya yardımcı işlerinde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran gerçek veya tüzel kişiyi,

f)       Kendi Adına Çalışan İşçi: Yapı işyerinde işçi ve işveren dışında, iş yapan ve yanında işçi çalıştırmayan, projenin tamamlanmasında profesyonel katkı sağlayan kişiyi,

g)      Hazırlık Koordinatörü: Projenin hazırlık aşamasında işveren veya proje sorumlusu tarafından sorumluluk verilen ve bu yönetmeliğin yedinci maddesinde belirtilen sağlık ve güvenlikle ilgili görevleri yapan gerçek veya tüzel kişiyi,

h)      Uygulama Koordinatörü: Projenin uygulanması aşamasında işveren veya proje sorumlusu tarafından sorumluluk verilen ve bu yönetmeliğin sekizinci maddesinde belirtilen sağlık ve güvenlikle ilgili görevleri yapan gerçek veya tüzel kişiyi, ifade eder.

Titreşim Yönetmeliği Özeti

Titreşim Yönetmeliği                                                                                            (Resmi Gazete: 23/12/2003)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, işçilerin mekanik titreşime maruz kalmaları sonucu ortaya çıkabilecek sağlık ve güvenlik risklerinden korunmalarını sağlamak için alınması gerekli önlemleri belirlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 78. Maddesi.

Madde 5 (Maruziyet Sınır Değerleri ve Maruziyet Etkin Değerleri):

a)      El-kol titreşimi için;

1)      Sekiz saatlik çalışma süresi için günlük maruziyet sınır değeri 5 m/s²,

2)      Sekiz saatlik çalışma süresi için günlük maruziyet etkin değeri 2,5 m/s²,

b)      Bütün vücut titreşimi için;

1)      Sekiz saatlik çalışma süresi için günlük maruziyet sınır değeri 1,15 m/s²,

2)      Sekiz saatlik çalışma süresi için günlük maruziyet etkin değeri 0,5 m/s² olacaktır.

Patlayıcı Ortamlar Yönetmelik Özeti

(Resmi Gazete: 26/12/2003)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, işyerlerinde oluşabilecek patlayıcı ortamların tehlikelerinden çalışanların sağlık ve güvenliğini korumak için alınması gerekli önlemleri belirlemektir.

Madde 2 (Kapsam): Bu yönetmelik, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu kapsamına giren ve patlayıcı ortam oluşma ihtimali bulunan işyerlerini kapsar. Ancak;

a)      Hastalara tıbbi tedavi uygulamak için ayrılan yerler ve tıbbi tedavi uygulaması,

b)      01/4/2002 tarihli ve 24713 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Gaz Yakan Cihazlara Dair Yönetmelik kapsamında yer alan cihazların kullanılması,

c)       Patlayıcı maddelerin ve kimyasal olarak kararsız halde bulunan maddelerin üretimi, işlemlerden geçmesi, kullanımı, depolanması ve nakledilmesi,

d)      Sondaj üretimiyle maden çıkarma işleri ile yer altı ve yerüstü maden çıkarma işleri,

e)      Uluslar arası antlaşmaların kapsamında bulunan kara, hava ve su yolu taşıma araçlarının kullanılması, bu yönetmelik kapsamı dışındadır.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 78. Maddesi.

Madde 4 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen;

a)      Patlayıcı ortam: yanıcı maddelerin gaz, buhar, sis ve tozlarının atmosferik şartlar altında hava ile oluşturduğu ve herhangi bir tutuşturucu kaynakla temasında tümüyle yanabilen karışımı,

b)      Normal çalışma şartları: Bir tesisin tasarımlanan amaç doğrultusunda, ölçü ve değerlerde çalıştırılmasını ifade eder.

Makine Koruyucuları Yönetmeliği Özeti

Makine Koruyucuları Yönetmeliği                                                        (Resmi Gazete: 17/05/1983)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmelik, 23 Mayıs 1967 tarih, 872 sayılı Kanunun uygulanması ve 1475 sayılı İş Kanununun 74. maddesi uyarınca yürürlüğe konmuş olan tüzüklerin ilgili hükümlerine açıklık getirilmesi amacıyla çıkartılmıştır.

Madde 3 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen;

 "Makine" deyimi; bir tür enerjiyi başka bir tür enerjiye çevirerek veya insan gücü ile belirli işler yapan çeşitli kısımlardan meydana gelmiş araçları,

 "Koruyucu" deyimi; makinelerin transmisyon düzenlerinde hareketli parçalarında ve operasyon noktalarında kullanılan koruma düzeni ile güvenli olmayan durumlarda kullanılacak durdurma sisteminin tümünü,

"Transmisyon düzeni" deyimi; güç aktaran milleri, volanları, kasnakları, kayışları, kaplinleri, muyluları, bilyeleri, krankları, kavramaları, dişli düzenlerini, zincir ve dişlisi gibi elemanları,

"Hareketli parçalar" deyimi; makine ve tezgâhlarda güç aktarmayan ancak hareket eden (örneğin planyaların kalem tespit başlıkları, besleme merdaneleri, vargel tablaları vb. gibi) elemanları,

"Operasyon noktaları" deyimi; makine ve tezgâhta talaş kaldıran, şekillendiren, delen, ezen, kesen veya başka şekilde işlem yapan kısım ile iş alıp verirken tehlikeli olan bölgeleri,

"Durdurma düzeni" deyimi; konveyör kayışlarının yanlarında bulunan güvenlik halatları, koruyuculara kilitleri, imdat düğme ve frenleri, asansör paraşütleri gibi güvenli olmayan durumlarda sistemi durdurmaya sağlayan düzenekleri belirtir.

Maden ve Taşocakları İşletmelerinde ve Tünel Yapımında Tozla Mücadeleyle İlgili Yönetmelik Özeti

Maden ve Taşocakları İşletmelerinde ve Tünel Yapımında Tozla Mücadeleyle İlgili Yönetmelik

(Resmi Gazete: 14/09/1990)

Madde 1 (Amaç): Yönetmeliğin amacı maden ve taşocakları işletmelerinde, tünel yapımında ve tamamlayıcı tesislerinde çalışan işçilerde pnömokonyoz (akciğer toz) hastalığına neden olacak toz oluşumunu önlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 1475 sayılı İş Kanunu’nun 74 üncü maddesine istinaden çıkarılan “Maden ve Taş Ocakları İşletmelerinde ve Tünel Yapımında Alınacak İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Önlemlerine İlişkin Tüzük”ün 380 inci maddesine dayanılarak düzenlenmiştir.

Madde 4 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen;

Kimyasal Maddelerle Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik Özeti

Kimyasal Maddelerle Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik

(Resmi Gazete: 26/12/2003)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, işyerinde bulunan, kullanılan veya herhangi bir şekilde işlem gören kimyasal maddelerin tehlikelerinden ve zararlı etkilerinden işçilerin sağlığını korumak ve güvenli bir çalışma ortamı sağlamak için asgari şartları belirlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 78. Maddesi.

Madde 4 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen terim ve kavramlar aşağıda açıklanmıştır;

Kimyasal madde: Doğal halde bulunan veya üretilen veya herhangi bir işlem sırasında veya atık olarak ortaya çıkan veya kazara oluşan her türlü element, bileşik veya karışımlardır.

Kanserojen ve Mutajen Maddelerle Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik Özeti

Kanserojen ve Mutajen Maddelerle Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında
Yönetmelik                                                                                       (Resmi Gazete: 26/12/2003)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, işçilerin i kanserojen ve mutajen maddelere maruziyetinden kaynaklanan risklerden korunması için bu maddelere maruziyetin önlenmesi de dahil olmak üzere gerekli sağlık ve güvenlik önlemlerini belirlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 78. Maddesi.

Madde 4 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen;

a)      Kanserojen madde: Solunduğunda, ağız yoluyla alındığında, deriye nüfuz ettiğinde kanser oluşumuna neden olan veya kanser oluşumunu hızlandıran maddeleri,

b)      Mutajen madde: Solunduğunda, ağız yoluyla alındığında, deriye nüfuz ettiğinde kalıtımsal genetik hasarlara yol açabilen veya bu etkinin oluşumunu hızlandıran maddeleri,

c)       Sınır değer: Kanserojen ve mutajen maddenin, işçinin solunum bölgesinde bulunan havadaki, Ek-3’de belirlenen referans zaman aralığındaki, zaman ağırlıklı ortalama konsantrasyonunu ifade eder.

Kadın İşçilerin Gece Postalarında Çalıştırılma Koşullarına Dair Yönetmelik Özeti

Kadın İşçilerin Gece Postalarında Çalıştırılma Koşullarına Dair Yönetmelik

(Resmi Gazete:09/08/2004)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, 18 yaşını doldurmuş kadın işçilerin gece postalarında çalıştırılmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 73. Maddesi.

Madde 5 (Kadın İşçilerin Gece Postalarında Çalıştırılma Süreleri): Kadın işçiler her ne şekilde olursa olsun gece postalarında 7,5 saatten fazla çalıştırılamazlar.

Madde 7 (Rapor): Kadın işçilerin, gece postalarında çalıştırılabilmeleri için, işe başlamadan önce işyeri hekimi, işyeri ortak sağlık birimi, işçi sağlığı dispanserleri, bunların bulunmadığı yerlerde sırasıyla en yakın Sosyal Sigortalar Kurumu, sağlık ocağı, Hükümet veya belediye doktorlarına muayene ettirilerek, çalışmalarına engel bir durumun olmadığına dair sağlık raporlarının alınması şarttır. Bu işçilerin muayeneleri her 6 ayda bir tekrarlanır.

İşyerlerinde İşin Durdurulmasına veya İşyerlerinin kapatılmasına Dair Yönetmelik Özeti

İşyerlerinde İşin Durdurulmasına veya İşyerlerinin kapatılmasına Dair Yönetmelik

(Resmi Gazete: 05/03/2004)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmelik, işyerlerinde işçiler için tehlikeli olan tesis ve tertiplerin veya makine ve cihazların ne şekilde işletilmekten alıkonulacağı ve bunların ne şekilde yeniden işletilmelerine izin verilebileceği, işyerinin kapatılması ve açılması, işin durdurulmasına veya işyerinin kapatılmasına karar verilinceye kadar acil hallerde alınacak önlemlere ilişkin hususlar ile komisyonda görev yapacak işçi ve işveren temsilcilerinin nitelikleri, seçimi, komisyonun çalışma şekli ve esaslarını belirler.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 79. Maddesi.

Madde 5 (Komisyonun Kuruluşu): İşyerlerinde işin durdurulmasına veya işyerinin kapatılmasına karar vermeye yetkili komisyon, iki müfettiş ve bölge müdürü ile bir işçi ve bir işveren temsilcisinden oluşur.

Komisyona katılacak müfettişlerden biri, işin durdurulmasını veya işyerinin kapatılmasını teklif eden müfettiştir. Komisyona kıdemli müfettiş başkanlık eder.

Komisyona işçi temsilcisi olarak, bölge müdürlüğü görev alanı içinde her işkolu için, kendisine mensup işçi sayısı en yüksek olan işçi sendikaları konfederasyonu yönetim kurulunca bir asil, bir yedek üye seçilir. Mecbur kalınan durumda işyerinde çalışan işçiler arasından, işçilerce seçilen temsilci, komisyona üye olarak katılabilir.

İşveren temsilcisi olarak, her işkolu için, kendisine mensup işveren sayısı en yüksek olan işveren sendikaları konfederasyonu yönetim kurulunca bir asil, bir yedek üye seçilir. Mecbur kalınması halinde işveren veya vekili komisyona üye olarak katılabilir.

İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik Özeti

İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik                          (Resmi Gazete: 07/04/2004)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmelik, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalışmalarda bulunmak üzere iş sağlığı ve güvenliği kurullarının hangi işyerlerinde kurulacağı ve bu kurulların oluşumu, çalışma yöntemleri, görev, yetki ve yükümlülüklerini belirler.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 80. Maddesi.

Madde 5 (İş sağlığı ve Güvenliği kurullarının oluşumu): İş sağlığı ve güvenliği kurulları aşağıda belirtilen kişilerden oluşur.

a)      İşveren veya işveren vekili,

b)      İş Kanunu’nun 82. maddesi uyarınca iş güvenliği ile görevli mühendis veya teknik eleman,

c)       İş Kanunu’nun 81. maddesi uyarınca görevlendirilen işyeri hekimi,

d)      İnsan kaynakları, personel, sosyal işler veya idari ve mali işleri yürütmekle görevli bir kişi,

e)      Varsa sivil savunma uzmanı,

f)       İşyerinde görevli formen, ustabaşı veya usta,

g)      2821 sayılı Sendikalar Kanununun değişik 34. maddesi hükmü uyarınca işyerinde bulunan sendika temsilcilerinin kendi aralarında seçecekleri kişi, işyerinde sendika temsilcisi yoksa o işyerindeki işçilerin yarıdan fazlasının katılacağı toplantıda açık oyla seçilecek işçi,

h)      Sağlık ve güvenlik işçi temsilcisi.

İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliği Özeti

İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliği                                       (Resmi Gazete: 27/11/2010)

Madde 1 (Amaç): Bu yönetmeliğin amacı, iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerini yürütmek üzere kurulacak işyeri sağlık ve güvenlik birimlerinin kuruluşu ile ortak sağlık ve güvenlik birimlerinin belgelendirilmeleri, yetki belgelerinin iptali, görev, yetki ve sorumluluklarına dair usul ve esasları düzenlemektir.

Madde 3 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2 ve 81. Maddeleri, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 ve 12. Maddeleri.

Madde 4 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen:

a)      Diğer sağlık personeli: Hemşire, sağlık memuru, acil tıp teknisyeni veya çevre sağlık teknisyenini,

b)      Genel müdürlük: İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğünü,

c)       Sorumlu müdür: İşyeri hekimliği veya iş güvenliği uzmanlığı belgesine sahip, OSGB’lerde tam süreli istihdam edilen ve bu birimlerin iş ve işlemlerinden Bakanlığa karşı sorumlu olan kişiyi,

ifade eder.

İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliği Özeti

İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliği

(Resmi Gazete: 06/04/2004)

Madde 1 (Amaç ve Kapsam): Ülkenin genel yararları yahut işin niteliği veya üretiminin artırılması gibi nedenlerle 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesinde belirtilen haftalık normal çalışma süresinin dışında yapılacak fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmaya ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Madde 2 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. Maddesi.

Madde 3 (Tanımlar): Bu yönetmelikte geçen:

a)      Fazla çalışma: İş Kanunu’nda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmaları,

b)      Fazla sürelerle çalışma: Haftalık çalışma süresinin sözleşmelerde 45 saatin altında belirlendiği durumlarda bu çalışma süresini aşan ve 45 saate kadar yapılan çalışmaları ifade eder.

Madde 4 (Fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma ücreti):

-        Fazla çalışmanın her saati için verilecek ücret, normal çalışma ücretinin saat başına düşen tutarının %50 yükseltilmesi suretiyle ödenir.

-        Fazla sürelerle çalışmalarda her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret, normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının %25 yükseltilmesiyle ödenir.

Madde 5 (Fazla çalışmalarda sınır): Fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda 270 saatten fazla olamaz. Bu süre sınırı, işyerine veya yürütülen işlere değil, işçilerin şahıslarına ilişkindir. Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sürelerinin hesabında yarım saatten az olan süreler yarım saat, yarım saati aşan süreler ise bir saat sayılır.

Madde 6 (Serbest zaman): Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma yapan işçi, isterse işverene yazılı olarak başvurmak koşuluyla, bu çalışmalar karşılığı zamlı ücret yerine, fazla çalıştığı her saat karşılığında bir saat otuz dakikayı, fazla sürelerle çalıştığı her saat karşılığında bir saat on beş dakikayı serbest zaman olarak kullanabilir. İşçi hak ettiği serbest zamanı, 6 ay zarfında işverene önceden yazılı olarak bildirmesi koşuluyla ve işverenin, işin veya işyerinin gereklerine uygun olarak belirlediği tarihten itibaren iş günleri içerisinde aralıksız ve ücretinde bir kesinti olmadan kullanır. İşçinin bu kanundan ve sözleşmelerden kaynaklanan tatil ve izin günlerinde serbest zaman kullandırılamaz.

Madde 7 (Fazla çalışma yapılamayacak işler):

-        Günde ancak 7,5 saat ve daha az çalışılması gereken işler,

-        Maden ocakları, kablo döşemesi, kanalizasyon, tünel inşaatı gibi işlerin yer ve su altında yapılanlarında.

Madde 8 (Fazla çalışma yaptırılmayacak işçiler):

-        18 yaşını doldurmamış işçiler,

-        İş sözleşmesi veya toplu iş sözleşmesi ile önceden veya sonradan çalışmayı kabul etmiş olsalar bile sağlıklarının elvermediği hekim raporu ile belgelenen işçiler,

-        Gebe, yeni doğum yapmış ve çocuk emziren işçiler,

-        Kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalıştırılan işçiler (bunlara fazla sürelerle çalışmada yaptırılamaz)

İş Kanununa İlişkin Çalışma Süreleri Yönetmeliği Özeti

İş Kanununa İlişkin Çalışma Süreleri Yönetmeliği                                 (Resmi Gazete: 06/04/2004)

Madde 1 (Amaç ve Kapsam): Bu yönetmeliğin amacı, çalışma sürelerinin uygulanmasına ilişkin esasları düzenlemektir.

Madde 2 (Dayanak): 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. Maddesi.

Madde 3 (Çalışma süresi): Çalışma süresi, işçinin çalıştırıldığı işte geçirdiği süredir. İş kanununun 66. Maddesinin birinci fıkrasında yazılı süreler de çalışma süresinden sayılır. Aynı kanunun 68. maddesi uyarınca verilen ara dinlenmeleri ise, çalışma süresinden sayılmaz.

Ara dinlenmeleri, iklim, mevsim, yöredeki gelenekler ve işin niteliği göz önünde tutularak, 24 saat içinde kesintisiz 12 saat dinlenme süresi dikkate alınarak düzenlenir.

Madde 4 (Haftalık normal çalışma süresi): Genel bakımdan çalışma süresi haftada en çok 45 saattir. Günlük çalışma süresi her ne şekilde olursa olsun 11 saati aşamaz.

Madde 5 (Denkleştirme esasına göre çalışma): Tarafların yazılı anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerinde haftanın çalışılan günlerine günde 11 saati aşmamak koşuluyla farklı şekilde dağıtılabilir. Bu halde, yoğunlaştırılmış iş haftası veya haftalarından sonraki dönemde işçinin daha az sürelerle çalıştırılması suretiyle, toplam çalışma süresi, çalışması gereken toplam normal süreyi geçmeyecek şekilde denkleştirilir.

Denkleştirme 2 aylık südre tamamlanacak, bu süre toplu iş sözleşmeleri ile 4 aya kadar artırılabilecektir.

Madde 6 (Kısmi süreli çalışma): İşyerlerinde tam süreli iş sözleşmesi ile yapılan emsal çalışmanın üçte ikisi oranına kadar yapılan çalışma kısmi süreli çalışmadır.